Sunday, August 1, 2010

یادداشت های بازیگری /درباره شاعر بازیگری مارلون براندوی کبیر

بازیگری از جنس شعر وشعور . کسی که قله ی رفیع هنر بازیگری در جهان است و بدون شک صاحب سبک ترین و قدرتمند ترین غول هنر پیشگی در بین غول هایی چون همفری بوگارت و لارنس الیویر و جک نیکلسون و رابرت دنیرو و آل پاچینو و جیمز دین فقید . تری مالوی فیلم در بارانداز و استنلی کووالسکی فیلم اتوبوسی (تراموایی ) به نام هوس . دون کورلـونه ی پدر خوانده ؛ کسی که خودش را مدیون الیا کازان و استلا آدلر می داند و معتقد است که هیچ بازیگری در دنیا او را وادار به تعظیم کردن نکرده است . خود شیفته ترین و دوست داشتنی ترین بازیگر هالیوود که در نوجوانی " باد " صدایش می زدند دو بار از آکادمی اسکار جایزه بهترین بازیگر نقش اول را گرفت که البته بار دوم زنی سرخپوست از طرف براندوی کبیر به مراسم اسکار رفت و جایزه ی براندو را به نوعی پس داد . مارلون براندوی کبیر که در سال 1924 در اوماهای نبراسکا چشم به جهان گشود در 1954 با بازی در نقش تری مالوی در فیلمی از الیا کازان به اسم " در بارانداز " سینما دوستان را به خود جلب کرد و اسکار اول خود را دشت کرد . مارلون براندوی جوان که پیش از این فیلم در پنج فیلم دیگر نقش آفرینی کرده بود و در تمام آن پنج کار در سطح امریکا درخشیده بود با نقش تری مالوی خود را جهانی کرد .
 پایان قسمت اول یادداشت های بازیگری سینما، درباره مارلون براندوی کبیر

No comments:

Post a Comment